فربد فدایی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، با تأکید بر ابعاد روانی روزه‌داری اظهار داشت: گاهی بر مسائل جسمی مرتبط با روزه‌داری صحبت می‌شود بدون آنکه به ابعاد روانی آن توجه شود، در واقع بعد مثبت روانشناختی روزه فراتر از مسائل جسمی مرتبط با آن است زیرا به وسیله روزه، فرد روزه‌دار قدرت مهار خواسته‌های نفسانی خود را به دست می‌آورد. روزه‌دار می‌تواند بیاموزد که چگونه صبر کند و رضایت خاطر ناشی از یک کار دشوار را احساس کند.

وی ادامه داد: در روزه‌داری فرد باید وعده غذایی را که نمی‌خورد به دیگران وقف کند و غرض این نیست که در ساعاتی نخورد و در ساعاتی بیشتر بخورد.

این روانپزشک یکی از اهداف روزه‌داری را درک رنج محرومان برشمرد و افزود: فرد روزه‌دار با گرسنگی و تشنگی محرومان و حتی جانوران آشنا می‌شود و‌ آن را در می‌یابد.

وی احساس همدلی را یکی از آثار روزه‌داری عنوان کرد و اظهار داشت: در آموزه‌های دینی شاهد انفاق معصومین (ع) به دیگران هستیم، آنها حتی جانوران را نیز از غذا و آب بی‌نصیب نمی‌گذاشتند.

این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: بعد روانشناختی دیگر روزه‌داری احساس همبستگی بین روزه‌داران است. وقتی مسلمانان کاری یکسان را انجام می‌دهند و با دیدگاه مشابه، مراسمی را به انجام می‌رسانند احساس هویت گروهی بین آنها شکل می‌گیرد و سبب احساس امنیت و قدرت در آنها می‌شود.

وی افزود: بعد روانشناختی دیگر روزه‌داری این است که فرد روزه‌دار از دروغگویی، غیبت و رفتارهای ناپسند دیگر خودداری می‌کند و به همین دلیل است که میزان آسیب‌های اجتماعی در ماه مبارک رمضان کاهش چشمگیری پیدا می‌کند، در واقع ماه رمضان نمونه‌ای است برای سایر ماه‌های سال و فردی که بتواند آن چرا که در این ماه مقدر شده است در اوقات دیگر سال نیز انجام دهد فرد بهتری خواهد شد.

فدایی گفت: یکی دیگر از آثار ماه مبارک رمضان این است که چون در این ماه سخنرانی‌ها و مجالس متعددی با هدف آگاهی بیشتر از دین مبین اسلام برگزار می‌شود روزه‌داران فرصت پیدا می‌کنند تا با معصومین (ع) آشنایی بیشتری پیدا کنند و مطابق دیدگاه یادگیری اجتماعی که معتقد است فرد هر آنچه را ببیند می‌آموزد، این امر موجب می‌شود تا اندیشه و رفتار شایسته اسوه‌های صالح را بشناسند و این موضوع به ویژه در کودکان و نوجوانان که یادگیری در آنها سریعتر است تأثیرات مثبتی را به وجود می‌آورد که بعدها به صورت یک جامعه دیندار و متعالی شاهد آن خواهیم بود.

وی افزود: در واقع در ماه مبارک رمضان امکان همانند‌سازی با نمونه‌های عالی رفتار که همان معصومین (ع) هستند برای مردم فراهم می‌شود.

این متخصص حوزه بهداشت روان خاطر نشان کرد: وقتی رفتار پدر و مادر از روی مهر و محبت و احترام نسبت به فرزندان باشد آنان نیز گفتار و رفتار والدین را می‌پذیرند. در واقع وقتی والدین نشان دهند که در ایام ماه مبارک رمضان فضای مهربانی، آرامش و احترام در محیط خانواده گسترش می‌یابد فرزندان نیز به تکالیف این ماه علاقه‌مند می‌شوند و با توجه به تمایل آنان در تقلید از بزرگسالان بدون آنکه اجباری در کار باشد تمایل پیدا خواهند کرد که در حد توان خود آداب این ماه را انجام دهند.